tekrar merhaba

Merhaba,

tekrar merhaba... Sevgili arkadasim Evrim'in onerisi ile actigim bloguma iki yildir herhangi birsey yazmamisim. Teknolojinin bircok nimetine elimi surmedigim, facebook, myspace, twitter gibi sosyal paylasim aglarindan uzak durdugum su gunlerde blogum geldi aklima. Sinirlarin olmadigi bu sanal dunyada, yasadiklarimi kimselere gostermekten, anlamsiz bilgilerle dolmaktan ziyade duygu ve dusuncelerimi kendime anlatacagim bir platform olsun bu blog dedim kendime.

Sosyal iliski duzeylerini belirlemek giderek zorlasiyor. Hepimiz internet kullaniminin ikili iliskiler uzerinde ne derece etkili oldugunu biliyoruz artik. Sosyal iliskilerimizin alisilageldik dogasi giderek degisiyor ve birilerini izlemeye, kendimizi izletmeye farkinda olmadan alisiyoruz. Yaklasik bir yil once facebook hesabimi kaldirmis, bilincli olarak takipcilikten uzak durmaya calismistim. Bu uzak durusun daha cok faydasi mi oldu, yoksa birseyleri kacirdim mi tam bilemiyorum. Ama bildigim cok iyi bir sey var. O da sudur ki; bu sinirli hafizam bir muddet rahat etti. Insanin kendini izletmesi belki cok cok buyuk bir sorun degil. Var olan bilgiyi herkes farkli alimliyor zaten. Bizim kontrolumuzun zaten bir siniri var, oyle degil mi? Ama kapasitesini bildigimiz, gunluk hayattaki bilgilerle zorlanan bu hafizlarimiza bir de ekstra yuk koyarak eziyet ediyoruz. Ciddi ciddi, bir hafiza coplugum olmasindan korkuyorum artik.

Kucuk ve gereksiz detaylari tutmayan bir yedek hafiza gorevi gorsun, sevdiklerime de benle ilgili gercek birseyler anlatsin blogum.

Hadi bakalim...